Najpopularniejsza legenda opisująca pierwsze picie herbaty opowiada historię chińskiego cesarza Shen Nung, który zwykł gotować wodę przed jej wypiciem. Pewnego razu do zagotowanej wody chłodzącej się obok medytującego cesarza wpadło kilka liści z pobliskiego krzewu. Ku zdziwieniu cesarza, woda zmieniła kolor, a wokół zaczął unosić się przyjemny, smakowity aromat. Zachwycony pysznym smakiem napoju cesarz wkrótce rozpowszechnił herbatę w całym państwie.

Oczywiście, jest to tylko legenda i nie wiadomo dokładnie jak wyglądało pierwsze parzenie herbaty, natomiast warto wspomnieć, że w Chinach w dawnych czasach nie parzono herbaty w wodzie. Początkowo spożywano ją żując liście dla pobudzenia, a następnie w postaci zupy z różnymi dodatkami. Następnie liście mielono i prasowano w tabliczki, które w celu przygotowania napoju należało umieścić w ogniu, by po chwili odłupać odpowiednią ilość, zmielić w moździerzu, zalać gorącą wodą i wymieszać bambusowym pędzelkiem.

W Europie herbata zagościła o wiele później. Na nasz kontynent trafiła dopiero w 1610 roku za sprawą holenderskich handlarzy, którzy przywieźli ją z Japonii. W tamtych czasach był to jeden z najpopularniejszych napojów w Kraju Kwitnącej Wiśni dlatego zaciekawieni nim handlarze przetransportowani ją do Europy. Holendrzy przez pięćdziesiąt lat utrzymywali herbaciany monopol, aż do czasu gdy tym znakomitym trunkiem zainteresowali się Anglicy. Uważa się, że to właśnie za sprawą ekspansji angielskiej herbata zyskała tak dużą popularność. A wprowadzony w 1662 roku przez króla Karola II zwyczaj picia herbaty codziennie o tej samej porze przetrwał aż do dziś!